บ่อยครั้งเราที่เราสรรเสริญและนมัสการพระเจ้า เรามักจะร้องบทเพลงถึงความยิ่งใหญ่ การครอบครองของพระองค์เหนือแผ่นดินโลกและสวรรค์ ซึ่งแน่นอนว่าพระองค์ทรงสมควรที่จะได้รับการยกย่องเช่นนั้น แต่สิ่งหนึ่งที่เราต้องรู้ว่าพระเจ้านั้นทรงปรารถนาจากชีวิตของเรามากยิ่งไป กว่านั้นก็คือ การที่เราจะยอมให้พระองค์จะได้ครอบครองเป็นราชาเหนือหัวใจของเราเอง เพื่อให้เราสามารถดำเนินชีวิตอยู่ในพระประสงค์ของพระเจ้าได้ในทุกๆ วัน ลองถามตัวเองดูซิว่า วันนี้คุณมีอะไรบ้างในหัวใจของคุณที่ยังไม่ได้ให้พระเจ้าเข้ามาเป็นใหญ่?

เราอาจจะเคยได้ยินคนพูดว่า การนมัสการนั้นเป็นการสื่อสารสองทาง คือเมื่อเราเริ่มต้นนมัสการพระเจ้าหรือพูดกับพระองค์ พระองค์ก็ทรงตรัสกับเราด้วยในเวลาเดียวกัน แต่ผมเชื่อว่ายังมีสิ่งที่มากไปกว่านั้น เพราะว่าการนมัสการที่แท้จริงนั้นยังก่อให้เกิดการแลกเปลี่ยน ระหว่างสิ่งที่เรากำลังทำอยู่ กับสิ่งที่พระองค์ปรารถนาจะทำในชีวิตของเราได้ แปลว่าเมื่อเรา”หว่าน”คำสรรเสริญของเราขึ้นไปยังพระองค์ นอกจากพระองค์จะทรงฟังเราแล้ว พระองค์ก็จะเริ่มต้น”หว่าน”การอัศจรรย์ต่างๆ ของพระองค์เข้ามายังชีวิตของเรา ไม่ว่าจะเป็นความเข้าใจที่สดใหม่ในพระคำของพระเจ้า, การปลดปล่อยในฝ่ายวิญญาณ,​ การหายโรค และสิ่งต่างๆ ซึ่งพระเจ้าจะได้ทรงประทานให้กับเราตามพระสัญญาของพระองค์